برگزیدگان مسابقه مطبوعاتی منتقدان تئاتر معرفی شدند

به گزارش خبرگزاری مهر، هیأت داوران بیست و یکمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر (وابسته به خانه تئاتر) بیانیه پایانی و فهرست اسامی نامزدها و برگزیدگان رشته‌های مختلف این دوره را منتشر کرد.

فریدون صدیقی، بهروز غریب‌پور، حسن نمک‌دوست و سیامک زمردی‌مطلق در بیانیه خود آورده‌اند:

هیأت داوران بیست و یکمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر در شرایطی نامزدها و برگزیدگان این دوره را معرفی می‌کند که عرصه زندگی ملتهب و معترض، و صحنه و نمایش که بازتاب زندگی به مثابه زندگی است، کم جان و کم فروغ و رنجدیده و مغموم است! نامزدهایِ انتخابِ برترِ داوران این دوره، از بین آثاری کم شمار، نسبت به کثرت آثار در دوره‌های پیش‌تر، انجام شده است! آثاری که پس از سال‌های تلخ و مرگ اپیدمی کرونا، صحنه و نمایش ستمدیده را روایت کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیأت داوران با عنایت به نکات یاد شده و نیز اظهار تأسف از عدم حضور «گزارش» که از صورت‌بندی‌ها و تشخص‌های فاخر رسانه‌ای است، نامزدها و برگزیدگان خود را در دیگر رشته‌ها به این شرح معرفی می کند؛

بخش گزارش:

دبیرخانهِ مسابقه، در این بخش، اثری را وصول نکرد.

بخش یادداشت:

نامزدها: «مسلم آئینی» از فصلنامه نمایش شناخت، «سیدحسین رسولی» از ماهنامه تجربه و «ندا آل‌طیب» از خبرگزاری ایسنا

رتبه اول: سیدحسین رسولی

بخش گفت‌وگو:

نامزدها: «نظر احمدی» از فصلنامه نمایش شناخت، «ندا آل‌طیب» از خبرگزاری ایسنا و «محسن خیمه‌دوز» از ماهنامه تجربه

رتبه اول: محسن خیمه‌دوز

بخش نقد:

نامزدها: «شهرام خرازی‌ها» از ماهنامه نمایش، «آران قادرپور» از سایت ایران تئاتر و «آزاده فخری» از ماهنامه نمایش

رتبه اول: شهرام خرازی‌ها

بخش مقاله:

نامزدها: «محمدحسن ناصربخت» و «حسین شماخی» از فصلنامه تئاتر، «علیرضا هایل مقدم» از نشریه همایش ملی تئاتر مسئولیت پذیر

و «مسلم آئینی» از نشریه همایش ملی تئاتر و ارتباط فرهنگی

رتبه اول: علیرضا هایل مقدم

بخش ترجمه:

نامزدها: «سیدحسین رسولی» از روزنامه اعتماد، «علیرضا هایل مقدم» از فصلنامه نمایش شناخت و «سارا رسولی‌نژاد» از ماهنامه شبکه آفتاب

رتبه اول: سارا رسولی‌نژاد

بخش عکس:

نامزدها: «سلاله رویدشتی»، «کیارش مسیبی» و «فاطمه حسن‌پور زعفرانی»

رتبه اول: سلاله رویدشتی

انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران تئاتر همانگونه که پیشتر در اطلاعیه ۲۰ آذر خود اعلام کرده است، امسال از برگزاری جشن سالیانه صرف نظر کرده اما تقدیر از هیأت داوران و برگزیدگان این دوره را به زودی و به شیوه مقتضی انجام خواهد داد.

کد خبر 5687917 فریبرز دارایی

منبع: مهر

کلیدواژه: انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر بهروز غریب پور فریدون صدیقی حسن نمکدوست خانه تئاتر هنرمندان تئاتر تئاتر ایران چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر تئاتر ایران هنرمندان تئاتر چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر رادیو بنیاد شهید و امور ایثارگران جشنواره فیلم فجر بنیاد سینمایی فارابی کارگردان سینما انیمیشن صندوق اعتباری هنر جایزه بفتا فیلم مستند عبدالرضا سهرابی هیأت داوران رتبه اول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۹۶۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیاتی جالب درباره دنیای پرزرق و برق و باشکوه بازیگری بهرام افشاری

آفتاب‌‌نیوز :

نمایش «چه کسی جوجه تیغی را کشت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام افشاری و بازی افشاری و تینو صالحی تا ۲۱ اردیبهشت ماه در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است. این اثر نمایشی که در دور جدید اجرا‌های خود با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده قرار است به زودی در شهر اصفهان نیز اجرا داشته باشد. محدثه واعظی پور منتقد و فعال رسانه‌ای یادداشتی درباره این اثر نمایشی نوشته و به ویژگی‌های نمایش افشاری که این روز‌ها تبدیل به ستاره پولساز سینما نیز شده، پرداخته است.

در این یادداشت آمده است:

«عشق به بازیگری و دنیای سینما، دستمایه ساخت فیلم‌های مختلف و طرح روایت‌های متنوع بوده است، این عشق سودایی که بسیاری را درگیر و مهمتر از آن سرخورده کرده، موضوع اصلی نمایش «جوجه تیغی» به کارگردانی بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما بود، نمایشی که بر اساس مونولوگ پیش می‌رفت و افشاری، راوی آن، زندگی شخصی و تجربه‌های خود را با قصه و خیال در هم آمیخته و داستان جوانی شهرستانی را روایت می‌کرد که عشق به بازیگری او را به تهران و پشت صحنه سینما آورده است. اواخر دهه ۹۰، وقتی «جوجه تیغی» روی صحنه رفت، افشاری بازیگر شناخته شده تئاتر بود، اما مثل امروز در سینما محبوب، مشهور و پولساز نبود. آن‌هایی که نمایش‌های «دیابولیک: رومئو و ژولیت» (آتیلا پسیانی) یا «پاییز» (نادر برهانی مرند) و «دن کاملیو» (کوروش نریمانی) را دیده‌اند، او را به خاطر می‌آورند. بازیگر هم‌نسل نوید محمدزاده و هوتن شکیبا که حضورشان در تئاتر، مژده تولد نسلی تازه را می‌داد. بازیگرانی مستعد که تئاتر، خانه اصلی‌شان بود، اما بالاخره کشف شدند و مقابل دوربین رفتند.

افشاری، به خاطر ویژگی‌های ظاهری‌اش اغلب در نقش‌های کمدی و فضا‌های طنزآمیز روی صحنه می‌رفت، صدای خوب، قدرتش در بداهه‌گویی و انعطاف بدنی‌اش کمک می‌کرد تا برای خنداندن تماشاگر، دست به هر ترفندی بزند و بازیگر شیرینِ روی صحنه باشد. اگر چه نقش جدی‌اش در «دیابولیک: رومئو و ژولیت» نشان داد می‌تواند سیمای جوان بذله‌گو و طناز را تغییر دهد.

موفقیت «جوجه تیغی» بیش از قصه ساده‌اش، به روایت صمیمی و سرراست افشاری مربوط می‌شد. او که بر متن تسلط کامل داشت، با دستی باز، شوخی می‌کرد، از تماشاگر خنده می‌گرفت و در لحظاتی، احساسات او را درگیر می‌کرد. در فاصله اجرای «جوجه تیغی» تا «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» افشاری، در سینمای ایران چند فیلم کمدی پر سر و صدا و پرفروش بازی کرده است. او در «فسیل» (کریم امینی)، تنها یک کمدین پولساز نیست، بلکه سعی کرده به شخصیت اسی، جوان آس و پاس و ساده‌دل پایین شهری، شیرینی و ملاحت بدهد. از میان انبوه بازیگران کمدی چند سال اخیر، افشاری در «فسیل» طراوتی دارد که اگر خودش مدام آن را در سینمای تجاری خرج نکند، برای تماشاگر دوست داشتنی و تازه است.

طبیعی است که سینمای کمدی، انبوهی نقش مشابه اسی به او پیشنهاد کند، اما مقاومت در برابر دستمزد‌های وسوسه‌کننده عمر بازیگری افشاری را تضمین می‌کند. نکته‌ای که به نظر می‌رسد، یکی از دغدغه‌های شکل‌گیری «چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» است. در این نمایش، افشاری، مانند «جوجه تیغی» خودش را نقد کرده و در معرض داوری قرار می‌دهد. این رویکرد جسورانه، هوش بازیگری را نشان می‌دهد که فردای حرفه‌اش را در وضعیت سرخوشانه امروز، نمی‌بیند. او در این نمایش، نقش بازیگری را بازی می‌کند که دوره طلایی حرفه‌اش را پشت سرگذاشته و در مسیری که طی کرده، گرفتاری‌های فراوانی داشته است. برای آنکه روایت ملال‌آور نشود، افشاری، بخشی از بار قصه را روی دوش همبازی‌اش تینو صالحی قرار داده است.

تعامل و بده بستان‌های آن‌ها خوب از کار درآمده و ایده ارجاع به گذشته و نمایش «جوجه تیغی» تمهید مناسبی برای رفت و برگشت‌های قصه و انرژی گرفتن از آن نمایش است. «چه کسی …» متلک‌های سیاسی و تکه‌پراکنی‌های اجتماعی بیشتری نسبت به «جوجه تیغی» دارد، اما همه جذابیت نمایش به خاطر ترسیم این بازجویی و نقد بازی قدرت نیست. «چه کسی...» باز هم درباره بازیگری است، درباره سودایی که بر خلاف تصویر پرزرق و برق و باشکوهش، می‌تواند ویران کننده باشد و برای بهرامِ نمایش «چه کسی...» این گونه بوده است. افشاری با پیش کشیدن پای شبکه‌های اجتماعی، نقض حریم خصوصی و مسائلی از این دست، جامعه را نقد و با بازیگرانی که سرنوشتشان، از این طریق، تغییر کرده همدلی می‌کند.

برای افشاری به شهادتِ «چه کسی …»، دنیای بازیگری هنوز فریبنده و جذاب است. رویا‌های او همچنان روی صحنه جان می‌گیرند و مهرش به مردم (مخاطبانش) را آنجا حس می‌کند. او در این نمایش، بیش از آنکه بخواهد نماد هنرمند یا بازیگر ممنوع‌الکار باشد (که هست)، شبیه خودش است، خودش را در مواجهه با مأموران نظارت کننده قرار داده و به جلسه بازجویی خودخواسته‌ای تن داده تا به تماشاگر یادآوری کند، ترس‌ها و تردید‌های یک ستاره، غیرقابل باور نیست.

«چه کسی جوجه تیغی را کشت؟» درباره زوال دوران ستاره‌هاست، درباره ترس از مواجه شدن با جهانی که بازیگر، دیگر در آن شناخته شده و محبوب نیست. تصویری از مواجهه عقل و عشق و جهان پر اضطراب هنرمند، پس از افول جایگاهش. همان طور که «جوجه تیغی» می‌تواند بار‌ها دیده شود و روایتی درباره امروز باشد، «چه کسی …» هم این ویژگی را دارد، چرا که قصه شهرت و پایان آن رنگ تکرار و کهنگی نمی‌گیرد.

منبع: خبرگزاری مهر